De ontwerp- en verbeeldingskracht van architectuur zijn bij uitstek middelen die bijdragen aan de noodzakelijke dialoog over onze gebouwde omgeving. Hierin zijn de verschuiving van het publieke domein, de balans tussen natuur en cultuur, en het welbevinden van mensen voor mij de belangrijkste thema’s.
Gebouwen zijn de resultante van die dialoog. Ze faciliteren en optimaliseren processen en individuele zelfontplooiing en dragen tegelijkertijd bij aan de kwaliteit van onze leefomgeving.
Dat maakt gebouwen zo fascinerend. Ze moeten naast functioneel ook identiteitsvol, uitnodigend en lokaal ingebed zijn. Zo zijn ze onderdeel van, en dragen ze bij aan de kwaliteit en de toekomst van een plek en aan het welbevinden van mensen.