Wat een bijzondere ervaring om in de turbulente chaos die Zuid Amerika kenmerkt, een ziekenhuis van Lelé binnen te lopen. Helder en overzichtelijk. Gedetailleerd met flinterdunne prefab beton elementen met een fijnheid die aan Jean Prouvé doet denken.
Een ontspannen gebouw met een expressief en functioneel golvend dak en een uitgekiende installatie die gebruik maakt van natuurlijke ventilatie. Het gedachtegoed dat we nu herkennen in thema’s als architectuur die nieuwe werkprocessen ondersteunt en healing environment kenmerkt de ziekenhuizen van Lelé. Hij duidt exact waar het in de huidige ontwikkeling van architectuur van gezondheidszorg aan ontbreekt.
Hij onderkent het gevaar van specialisatie, waarbij het ziekenhuis als technische opgave wordt opgevat met alle kennis over apparatuur en lay-outs die daarbij nodig is. Het gebouw ontbeert dan de menselijke en ruimtelijke kwaliteit die primair door de architect moeten worden vormgegeven. Ziekenhuizen moeten een vitaal onderdeel zijn van de stad en winnen aan kwaliteit door intensieve samenwerking met medici. In Nederland (en ook daarbuiten) is verandering zichtbaar omdat ervaren ziekenhuis-ontwerpers samenwerken met sterke vormgevende architecten in nieuwe opgaven. Tegelijk gaat binnen de grote bureaus een nieuwe generatie jong talent aan het ontwerpen voor de zorg die de aanwezige kennis en ervaring met nieuwe ambities oppakken.
De ziekenhuizen van Lelé zijn ook nu, juist nu de moeite waard om te bezoeken, zowel door ziekenhuisdirecties en medisch specialisten als architecten. Tijdelijk is Brazilië te vinden in het NAi door de expositie over het werk van deze Braziliaanse architect en ingenieur te bezoeken.
Bron: De Architect, december 2012
Auteur: Bas Molenaar, architect en partner bij EGM architecten